Geçen gün İ. televizyon izlerken bir çift görmüş, kahve içtikleri kafenin önünde sarılıp ayrı yönlere gitmişler. Dedi ki "ne zaman ayrılan birilerini görsem aklıma geliyorsun, kötü bir eşleşme, projeyi [blogu] sonlandır sen, evrendeki ayrılık enerjisini üstüne çekiyor olabilirsin...". Gerçi ben bu haftasonu bi çifte ev bularak, bi diğer çiftin de mutlu mesut nişan töreninde tercümanlık yaparak daha çok birleşme enerjisi yarattığımı ve azıcık da olsa parçası olduğum o öfori bulutundan nemalandığımı düşünüyordum ama özünde geminin kıyıya yanaştığı da aşikâr.
Ayrılıktan bahsetmek ya da karşıma çıkan ıvır zıvırları birer ayrılık/ilişki metaforuna dönüştürmek ne kadar negatif bi şey çok emin değilim. Yine de çalacak çok parçam da kalmadı galiba, tataam konser bitmek üzere...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder