Diyalog?

Son birkaç onyılın en gözde kavramlarından biri de herhalde açık toplum, sivillik vesaire bağlamında diyalog. Bir çok alengirli sıkıntılı konuda diyalog yollarının açılmasının imdadımıza yetişeceğini zannediyoruz: Konuşun bi hele, bi şeyciğiniz kalmaz... Açıkçası ben de benzer hisler içindeydim. Aylar önce ilk defa bir derdim var muhabbeti çevirdiğimizde birkaç günlüğüne çok çok hafiflemiş hissetmiştim. Bak işte derdimizi birbirimize açtık, nasıl olsa çözümünü de bulacağız. Ama görünüşe göre konuşarak çözülmeyecek, hatta daha da karmaşıklaşacak şeyler var.
İnsan ilişkisini, hislerini masaya yatırınca, sohbet malzemesi yapınca hissiyat olarak varolan şeyler dile getiriliyor ve gerçeklik kazanıyorlar. Dil yeni bir gerçeklik üretiyor ve bazı sorunları sırf söyleyerek var ediyoruz. Yani, belki de bir çuval inciri berbat ediyoruz...
Kim demiş her şey herkesle konuşulabilir diye? Hele ki ben yıllardır şeffaflık totaliterliktir şiarına bu kadar inanırken...