Ayrılma lafını edince genellikle gelen tepkiler iki ayrı uçta oluyor. Mesela D. öğrendiğinde hiç mesele etmedi. Doğrudan, iyi abi ya, yalnızlık da iyi, flört camiasına geri dönmek de iyi, keyfine bak modunda laflar sarf etti. Ben de bir sürü uzun ilişkisini bitiren arkadaşa evet ya zaten 21 (ya da 18, ya da 23) yaşındayken birlikte olduğun insanla ömür boyu bir arada kalmayı düşünmen saçma demişimdir.
Bunun tam zıttı olarak çok çok üzülenler oluyor. Önceki gün M. öğrendiğinde içtenlikle üzüldü, gerçekten içi parçalandı. Kaybedilen şeyin güzelliği belli ki onu da yaralıyordu. Haklıydı da elbette.
Belki bu iki insan arasındaki fark, birinin hayata (ya da aşka) dair daha umutlu diğerinin daha umutsuz hissetmesidir. Ya da birinin aklı geçmişte kalmışken diğeri gelecek vaatlerine daha fazla inanıyordur. Zaten umut bu demek sanırım, önüne bakabilmek, ilerleyebilmek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder