Birisinden geçici bir süre için ayrılırken hoşçakal ya da görüşürüz demek mesele değil de iş elvedaya gelince işler karışıyor.Acaba bir daha hiç görüşmeyecek miyiz, görüşsek de hep böyle bir gariplik hali mi olacak, bir daha beraber kahvaltı etme ihtimalimiz yok mudur, ya da uyanıp çapaklı gözlerle günaydın demek, ya da telefonu aşkım diyerek açmak...
Yıllarca içinde yaşadığın evi terk etmek gibi, bir şehre hiç dönememek gibi, sayfaları bitmiş bir defteri rafa kaldırmak gibi.
Evet, işte bu, elveda...
1 yorum:
bir kiz arkdasima ne zaman "kendine iyi bak" desem, aglamakli oluyordu. sebebini uzunca cozemedim. hafif adi konmamis bir iliskiydi. sevip de baglanmadigim, baglanmak isteyip cesaret edemedigim bir iliski. o da biliyordu bunu.
bir gun dayanamayip o istedi: "vedalasirken bana kendime iyi bakmami soyleme. bir daha beni gormeyecekmissin gibi hissediyorum"
isin ilginci, su anda gormek isteyip de ulasamadigim tek eski kiz arkadasimdir kendisi.
kimseye elveda demedim ben. ama o bana dedi galiba.
Yorum Gönder